seismografische tekening

LUCHT, WATER EN WIND
de kunstenaar Riera i Arago (1954)  uit Barcelona laat zich inspireren door vliegtuigen, propellers, schepen en zeppelins. Zijn vriendschap met  Miro heeft zijn sporen duidelijk achtergelaten in zijn werk. Ik ben helemaal weg van deze Airplane with red tail.

HEFTAN TATTAT!
Hoe kom je van het één op het ander? In het gedicht van Wordsworth van gisteren staat een regel  die in het Nederlands luidt: "Het kind is de vader van de man". In één woord prachtig. Willem Wilmink heeft deze regel gebruikt als titel voor een bloemlezing uit eigen werk. Hier zijn aller- allermooiste gedicht:

Heftan tattat

Zundag weer verjöarsviseet

en iej weet wa hoo dat geet:

Herman hef zoo zeek ewes,

Graads mut ok weer oonder t mes,

Trui hebt z' alns a vort-enomn,

Kloas is oet de tied ekomn,

Leida hef zon pien in t lief,

oo, dat aarme, aarme wief.

En hoo is t dan noe met Bernard?

Heftan tattat! Heftan tattat!

Hee har völs te völ patat had

en doo hef e t dus an t hart had.
dat genöal, oo man oo man,

doodzeek goa'j op hoes op an. 

Willem Wilmink 1936-2003

Ik zoek nog iemand die dit op zijn Twents aan mij voor wil lezen.

A THOUSAND BEAUTIFUL THINGS
Van mijn moeder heb ik een boek geërfd dat ik heel vaak in handen neem. De titel is "One thousand beautiful things, chosen from the life and literature of the world ". Het is een verzameling citaten en kunstreproducties die is samengesteld door Arthur Mee (1875-1943), een zeer productieve schrijver en uitgever voor volwassenen en kinderen. Een boek waar je nog steeds van kunt genieten. Ik ben er van overtuigd dat hij in deze tijd van een weblog gebruik zou maken om anderen te laten delen in zijn prachtige ontdekkingen op veel terreinen.
Ik haal tenslotte één gedicht uit zijn schatkist, en heb er een beeld bijgezocht :


My heart leaps up when I behold
a rainbow in the sky
So was it when my life began;
So is it now I am a man
So be it when I shall grow old
Or let me die!
The Child is the Father of the Man
I could wish my days to be
 Bound each to each by natural piety.

William Wordsworth 1802



Hendrik Elings

Som denk je bij een schilderij: ik wou dat ik dat gemaakt had....











A GIRL IN A RED CLOAK (Mary Constable) 1809
John Constable 1776-1837

SCHILDEREN IS EEN ANDER WOORD VOOR VOELEN
Ik wist dat John Constable (1776-1837) een voortreffelijk landschapschilder was. HIj merkte eens op dat "schilderen slechts een ander woord voor voelen is". Hij maakte ook veel portretten van de mensen met wie hij zich nauw verbonden voelde. De portretten zijn fris, direct en eerlijk. Van zijn vrouw Maria Bicknell maakte hij prachtige portretten in de eerste jaren van zijn huwelijk. Hij kon zichzelf daarmee verbazen:" Ik zit voor jou portret," schreef hij haar, "toen ik klaar was bleek de gelijkenis zo ongelooflijk goed, dat ik er steeds naar kijk. Nooit eerder heb ik me gerealiseerd welk een intens plezier een portret kan geven." (Bron:Tableau Fine Arts magazine April 2009)

WIE HET WEET MAG HET ZEGGEN Vorige week maakte ik het weer eens mee. Iemand zei tegen me: "Moet je deze prachtige muziek eens horen, hier krijg ik zo'n kippenvel van!" Ik luisterde het hele stuk uit, en probeerde het mooi te vinden. Maar ik vond het niet mooi. Zelfs heel lelijk. Ik dacht bij mezelf: Wat is het tegenovergestelde van kippenvel?

EEN BRUG IS EEN DEUR IN DE WEG

Een huis is een hol in de ruimte
Een deur is een vriendelijk gat
waar ik door kan naar later, naar iemand

Dat doe ik wanneer ik maar wil.
Altijd wanneer ik geen zes ben
geen groot mens alweer bij mij weg wou.

Het dak is het eind van het kijken.
Het dak is een omgekeerd wrak.
Gekraak van het spul dat al oud is

geruis van mijzelf. Het is koud.
Ik vind mijn sokken, dat scheelt.
Wit licht, ijsbloemen op de ruiten.

Esther Jansma (Alles is nieuw 2005)                                 Aquarel: Kees verwey

VEERTJE
voor deze Pinksterdag heb ik een schilderij uitgekozen van de fijnschilder Olav Cleovas van Overbeek .
In de ontroerende film Forrest Gump  (1994) speelt dit neerdwarrelende veertje door de hele film heen een subtiele rol. Als je naar dit schilderij kijkt lijkt het in beweging te komen. Prachtig beeld voor: onschuld? Grace? Of juist iets onzegbaars?

UIT HET HOOFD Er bestaan tekenaars die niets uit het hoofd kunnen tekenen. Ze moeten het altijd weer hebben van de directe waarneming. Maar er zijn er ook die tekenen vanuit hun geheugen.
Zo'n tekenaar is Peter van Straaten.
Zijn dochter Mascha van Straaten (1962) spreekt vol vuur over haar vaders uitzonderlijke brein. ‘Hij heeft een fotografisch geheugen. Alles wat hij ziet, slaat hij op op een harde schijf. Die is megagroot. Elk gewenst moment kan hij daar iets uit tevoorschijn halen, in een gesprek of als hij tekent. Een olifantengeheugen. In zijn geest zit eigenlijk een computer avant la lettre. Als hij zijn memoires zou willen schrijven of tekenen, dan ligt al het materiaal daarvoor al klaar. Hij heeft er nooit van gehouden om mensen na te tekenen. Als hij iemand portretteert, dan uit zijn hoofd.’
Ze bekijkt Peters tekening van de deur van het huis van de tandarts in "Uit mijn hoofd, getekende herinneringen" (1976), een boek waarin hij de beelden uit zijn jeugd en studententijd weergeeft. Buitengewoon gedetailleerd, het portiek, de panelen, de compositie van de raampjes boven in de voordeur, het ranke hek. "En dat na dertig jaar. Heel bijzonder. Voor anderen moet dat verbluffend zijn".

  "Wat een geweldig uitzicht heb je hier.."

ROEIEN MET CAILLEBOTTE
Als je in een roeiboot zit bekijk je je bekende wereld van een andere kant. Je gaat rakeling langs een nest met jonge futen, je ziet de eerste nieuwe scheuten in het riet, en ruikt de geur van water. Als ik aan de beurt ben om te sturen denk ik vaak: dit is een geweldig schilderij. Ik wou dat ik het even snel kon schetsen. Gister kwam ik tot mijn verbazing dit schilderij tegen van
Gustave Caillebotte (1848-1894), een Franse impressionistische kunstenaar die ook een getalenteerd roeier en zeiler was. Daarnaast was hij verzamelaar en beschermheer van veel collega-kunstenaars.

TEKENEN IS EIGENLIJK EEN SOORT HARDOP DENKEN
Vandaag heb ik met een groepje modelgetekend. Dit doen we één keer in de vier weken. Het valt me op dat de tekeningen die je na zo'n middag in je fietstas mee naar huis neemt altijd weer zo anders zijn dan alle vorige. Je stemming, het licht, het model, alles bepaalt mee hoe jij je potlood op papier gaat zetten.
Ik las in een heel leuk artikel in het Kunsttijdschrift Tableau (feb.maart 2010) over de tekenkunst door de eeuwen heen. De publicist Ruud van der Neut schrijft:  "tekenen is eigenlijk een soort hardop denken." Wat een voorrecht om dat een hele middag te mogen doen.

Einde van de rij.

 ONGAARNE
Ik herinnerde me dat Godfried Bomans eens iets aardigs had gezegd over reizen. Na wat zoeken vond ik deze woorden in een recensie : "Godfried Bomans had de naam zich ongaarne te verplaatsen en het reizen te beschouwen als een omslachtige vorm van thuiskomen."  Het woord ongaarne komt ongetwijfeld van Godfried zelf.

ZOEK DE SMS-ER. Zonder dat ik merkte ging ik groter tekenen.
Ik was al vaker van plan geweest om mensen te tekenen in de typische SMS-houding die je meteen herkent. Je ziet ze overal. Natuurlijk zat er hier ook eentje tussen.

QUEUEING
Toen ik zat te wachten op een luchthaven ben ik razendsnel van links naar rechts de rij wachtenden gaan tekenen, vrijwel zonder op mijn papier te kijken. Het was een heerlijk klusje. Leuk tijdverdrijf! Het vraagt wel opperste concentratie: ik raakte heel geïrriteerd als er iemand in mijn beeld ging staan.
In de rij staan, de engelsen zeggen het veel mooier: queueing. Ik heb de spelling van dit woord op moeten zoeken, want ik kwam er met de beste wil van de wereld niet uit.

REISDAGBOEK VAN EEN MEESTER
Eugène Delacroix (1798-1863). Hier twee bladzijden uit zijn Marokkaans schetsboek. Te vinden in het Cabinet des Dessins in het  Louvre Parijs. Van zijn reis naar Marokko in 1832 bracht hij zeven schetsboeken vol pen- en waterverfschetsen. Tussen de tekeningen staan opmerkingen en losse notities die zeer belangrijk waren voor zijn toekomstige ontwikkeling als schilder. Tekenen is voor hem een levensbehoefte als ademen en eten.

JUST ANOTHER DAY IN PARADISE
niets aan toe te voegen.

Griekenland neemt drastische maatregelen: alle prijzen omhoog, voor het toeristenseizoen losbarst.
Nivea nu van 2.14 voor 2.18.

DROSTE EFFECT     Ik las in een recensie in Trouw dat de graphic novel en de graphic poem in opmars zijn. "Er zijn behoorlijk wat begaafde tekenaars onder de dichters" schrijft de journaliste Janita Monna. Een opvallend verschijnsel trouwens. Beeld en tekst kunnen in elkaar overvloeien.          Hierbij een tekening die ik vorige week zondag om deze tijd maakte zittend in de zon op een balkon. Toen ik hem af had dacht ik : Hé! Het Droste effect! De term schijnt trouwens in de jaren '70 bedacht te zijn door de journalist Nico Scheepmaker.

HÉ JIJ DAAR!
Dit grappige uitdagende kopje, iets groter dan een  duim, gemaakt 500 voor Christus, zag ik in het archeologisch museum in Samos-stad, waar heel veel bodemvondsten van dit eiland te vinden zijn.

Het is trouwens een prachtig museum dat zoveel schatten herbergt, dat je ze nooit allemaal kunt bekijken. De afdeling bronzen griffioenen heb ik overgeslagen. Ik heb nooit van draken gehouden.
Gelukkig waren er heel veel leuke snuiten.
Als je dit mannetje recht in de ogen kijkt mòet je wel teruglachen.

FRIS
Net terug van het Griekse eiland Samos. De natuur op zijn uitbundigst.Oeroude ruïnes. De blauwgroene zee. Maar vooral: de bijzondere mensen. Wat een inspiratie levert dit op.

"De wereld is een boek. Zij die niet reizen lezen maar één bladzijde."
Augustinus.

 Augustinus  schreef trouwens
in de vierde eeuw al
woorden voor reizigers. Ze hebben (toevallig?) dezelfde strekking:

"Ga
en vervolg je weg
want het pad bestaat
alleen maar doordat jij
er loopt ."


Schilderij: ja inderdaad, nogmaals IsaäcIsraels. Later meer over deze geniale schilder.

"Caminante, no hay camino
se hace camino al andar"
Antonio Machado  (Spaans dichter1875-1939)

dit betekent:
"Walker, there is no path
the path is made by walking"

Ik vind dit een mooie aansporing om op vakantie te gaan. Wie weet schrijf ik mijn volgende blog in een internetcafé.



Het schilderij is opnieuw van Isaäc Israels

TO TRANSCEND THE MOMENT
Leuke gedachten over de troostrijke werking van kunst  gelezen in een boek van Michael Kimmelman,
"The Art of Life and Vice Versa". Het boek is een wonderlijke combinatie van reisverhaal, biografie, en gedachten over kunst en het leven. Boeiend maar ook vreemd.
Hij schrijft in zijn voorwoord:
"This book is about how creating, collecting, and just appreciating art can make living a daily masterpiece".

En verder over "the drive to live life more allertly:
"It is always good to keep your eyes wide open,
because you never know
what you will discover."

Dit prachtige meesterwerk maakte mijn dag mooi, het is van Isaac Israels 1922

"The eyes are the windows of the soul"














Atelier idylle Carl Larsson

VIS À VIS  "Zoals mensen heel verschillend zijn, zien ook mijn portretten er heel verschillend uit. Ik laat mij door ieder model dicteren hoe ik het moet opvatten, of misschien kan ik beter zeggen, bij ieder model dat mij inspireert, leidt mijn tastgevoel mijn hand, om het materiaal en de vorm te kiezen die, voor zover ik het aanvoel, bij zijn wezen past..." Paul Citroen

"PORTRETTEREN IS EEN SAMENSPRAAK,
TWEE MENSEN WERKEN DAAR SAMEN AAN"

Ik heb een bijzonder boek te leen: Paul Citroen, Portretten. Voorin staat een gesprek met hem op 77 jarige leeftijd.


"Dat je na zoveel portretten getekend en geschilderd te hebben nog niet aan het eind van je ervaring met de menselijke fysionomie gekomen bent en met nog meer animo dan in het begin altijd maar door gaat met portretteren, daar moet toch wel iets met mij en met het gezicht van de mens aan de hand zijn.."

Vandaag een ode aan de akelei.
Een prachtige plant die de leuke neiging heeft overal op te komen,
vooral ook waar je hem niet wilt hebben: tussen de stoeptegels.
Vorig jaar heb ik zaad meegenomen uit Zwitserland.
Ik was het helemaal vergeten.
En nu staat deze paarsblauwe variant in onze tuin  bijna in bloei.
Daarom deze prachtige aquarel
van Albrecht Dürer.