HOMMELS Ik kwam zojuist beneden na een ochtend schilderen en hoorde een enorm gezoem in de vensterbank. Een hommel. Ik heb hem eens goed bekeken, wat een prachtig dier. Indrukwekkend. Maar hoe breng ik hem naar buiten? Eerst maar eens met een handdoek proberen. Ik legde de doek behoedzaam over het beest, maar het leek alsof mijn zwarte hema-keukenhanddoek opeens gemotoriseerd was. Ik pakte er een grote fleece-deken bij, wikkelde die er om heen, ving zo de hommel en liet hem buiten los. Ik voelde hem nog steeds door de dikke verpakking heen. Nee ik ben geen held. Ik vond insecten eigenlijk alleen leuk toen ik op mijn 15de van Bomans "Erik of het klein insectenboek" las. Geweldig! Ik genoot ervan. Het motto weet ik , denk ik, nog uit mijn hoofd:"Wij leven allen binnen de lijst van een vreemd schilderij. Wie dat beseft leeft groot. De overige zijn insecten." van Leonardo da Vinci.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten