"Het kussen in mijn rug is mama's arm
zij houdt mij stevig warm want ik ben ziek.
Mijn haar is ziek van koorts en koorts zit in
mijn wangen. Is koorts verlangen
of is koorts verdriet? Ik ben het niet
die zoiets zegt, het zijn mijn ogen
die weer wat kijken mogen.
En mama heeft een bloem gebracht
om me te leren dat de wereld
niet verder wil lopen maar op me wacht".
Mooi!
BeantwoordenVerwijderenEn, het moment waarop je dan uit de koortsroes kwam en je de geur van koffie en eten weer herkende, voelde dat als 'puur geluk'.
BeantwoordenVerwijderenGroet Marianne