KIL

Pierre Boncompain Frankrijk

De herfst wordt nu kil. 
De meeste bomen houden hun groen vol, 
maar de berken, van vorm en tint toch al ijl, 
slinken tot geesten. 
Hun schemerende skeletten zijn behangen
met dunne gouden munten waar de zon doorheen schijnt, 
versleten dukaten die zullen 
vallen op vochtige Hollandse zandgrond.

Hans Andreus,
uit: Groen land
Amsterdam: uitg. Holland.
(De windroos, nr. 60).1961