HET GELUK HOUDT ZICH GROOT
Zien is kennen - Over het geluk
Het geluk zit bij zonsopgang in de trein
en zingt Vivaldi met de kievit
fietst langs de waddendijk: een feilloos oog
voor wollen schapen, ruime lucht van Hollands blauw.
Looft keuken en kamer, leest de krant
loopt de straat door om de herfst te prijzen,
verliefd op het gouden licht van september
lacht het naar oude dames babies leren jacks.
Het geluk bezit goed ingelopen wandelschoenen.
's Avonds zit het aan tafel met vrienden
het drinkt oude jenever, volgt een talencursus
doucht elke ochtend warm, zwemt 's zomers
spetterend door de lauwe zee. Het geluk schrijft
lange brieven, eet een haring, heeft een moeder
viert Sinterklaas.
Het geluk ligt graag in bed. Het is getrouwd
heeft tot zijn verdriet geen kinderen maar
het geluk houdt zich groot.
Uit: Zeehond graag. Uitgeverij Van Oorschot, 2000.
Dit is een gedicht dat ik vorige week vond en telkens weer herlees. De luchtige vrolijkheid èn de enorme diepte die hier samenkomen, zie ik terug in dit landschap van Jannes de Vries.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten